Adam Sandauer

ś.p. dr Adam Sandauer
Przewodniczący Rady Programowej Fundacji LEX NOSTRA

Urodził się  17.12.1950 r. – doktor fizyki, społecznik, syn znanego pisarza Artura Sandauera i plastyczki Erny Rosenstein, założyciel i przewodniczący Stowarzyszenia Pacjentów „Primum Non Nocere”, udzielającego pomocy prawnej ofiarom błędów medycznych. Sam jest ofiarą błędu lekarskiego, z powodu którego przeszedł szereg operacji naprawczych i od lat jest na rencie.

W 1969 Adam Sandauer został oskarżony o rozpowszechnianie ulotek m.in. protestujących przeciwko aresztowaniom studentów po wydarzeniach marca 1968 i przeciwko inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Został za to usunięty ze studiów. Postępowanie karne przeciwko Adamowi Sandauerowi zakończyło ogłoszenie amnestii. Po kilku latach został ponownie przyjęty na studia, które ukończył w 1975. Obronił pracę doktorską z fizyki w IF PAN w 1980.

W 1980 był inicjatorem społecznej akcji zbierania podpisów pod apelem do władz o uwolnienie osób więzionych za przekonania. Na początku lat 90. doradzał klubowi parlamentarnemu Konfederacji Polski Niepodległej. W czasie wyborów parlamentarnych w 1997 był rzecznikiem prasowym Krajowego Porozumienia Rencistów i Emerytów RP.

Od czasu powstania w 1998 Stowarzyszenia Pacjentów „Primum Non Nocere”, apelował o stworzenie prawa zapewniającego pomoc wszystkim poszkodowanym w wyniku błędów i wypadków medycznych. Od 2000 roku prowadził kampanie na rzecz utworzenia urzędu Rzecznika Pacjenta [2], jako instytucji powołanej dla niesienia pomocy tym osobom. Zakres działania powołanego ustawą z 2008 roku urzędu Rzecznika Praw Pacjenta, mimo podobieństwa nazwy, odbiega znacznie i nie powinien być traktowany jako realizacja postulatów Sandauera.

Był on także jednym z inicjatorów powołania obywatelskiej koalicji pod hasłem Zdrowie – prawem, nie towarem.

W 2001 kandydował samodzielnie do Senatu rejestrując Komitet Wyborczy Wyborców „Primum Non Nocere – Po pierwsze nie szkodzić”, i otrzymał ponad 110 tys. głosów. Nie starczyło to jednak na uzyskanie mandatu senatora.

Często zabierał głos w mediach związanych z różnymi, nawet przeciwnymi sobie opcjami polityczno-społecznymi (np. w „Trybunie” i Radiu Maryja.). Wynika to z lansowanej przez niego tezy, iż podział na lewicę i prawicę jest obecnie anachronizmem, a najistotniejsze konflikty pojawiają się pomiędzy postawami neoliberalnymi a prospołecznymi.

Obecnie pisuje w Magazynie „Obywatel”. Zajmuje się tematyką społeczno-polityczną, najczęściej jednak pisze o problemach polskiej służby zdrowia – zawsze z perspektywy pacjentów.

Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.