Fundacja LEX NOSTRA podkreśla swoją pamięć o uczestnikach III Powstania Śląskiego, którego wybuch nastąpił 95 lat temu i którego rocznicę dziś obchodzimy. Warto, by pamięć i wiedza o tym wydarzeniu, i szerzej o wszystkich Powstaniach Śląskich, stała się bardziej powszechna, by o tym historycznym rozdziale mówiono tak często jak czyni się to choćby w przypadku Powstania Wielkopolskiego.
III Powstanie Śląskie, pod wodzą Wojciecha Korfantego, miało na celu poprawę niekorzystnego dla Polaków wyniku Plebiscytu na Górnym Śląsku. Na mocy postanowień traktatu wersalskiego, decyzję do którego państwa należeć będzie Górny Śląsk, oddano w ręce ludności mającej się wypowiedzieć w 1921 r. w plebiscycie. Większość ludności (59,6%) opowiedziała się za Niemcami. Na życzenie Polski dopuszczono do głosowania Górnoślązaków mieszkających poza granicami Śląska, ponieważ liczono na głosy Górnoślązaków z Belgii, Zagłębia Ruhry i Zagłębia Dąbrowskiego. W konsekwencji głosy tych ludzi zaważyły na wygraniu plebiscytu przez Niemcy.
III powstanie śląskie wybuchło w nocy z 2 na 3 maja 1921 r. i było największym zrywem powstańczym Ślązaków w XX w. W jego trakcie powstańcy opanowali znaczny obszar, po czym nastąpił kontratak niemiecki, ustabilizowanie frontu i zawieszenie broni. Rząd polski ponownie nie poparł zdecydowanie powstania. W 1922 r. podpisano w Genewie konwencję w sprawie Śląska, według której obszar przyznany Polsce powiększony został do ok. ⅓ spornego terytorium. Konwencja była korzystna dla Polski w zakresie gospodarczym, zwłaszcza jeśli chodzi o istniejące na nim obiekty przemysłowe. Polsce przypadło 50% hutnictwa i 76% kopalń węgla.
Dyrektor Fundacji LEX NOSTRA Maciej Lisowski, przebywający na Śląsku w związku ze świętem Konstytucji 3 Maja, wziął również udział w obchodach 95 rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego.